Powikłaniem, które wystąpić może zarówno w czasie zakładania cewnika, jak i w całym okresie hiperalimentacji jest zator powietrzny. Na skutek ujemnego ciśnienia panującego w śródpiersiu możliwe jest zassanie powietrza do prawego przedsionka serca, niekiedy z tragicznymi następstwami spowodowanymi zmniejszeniem rzuLu prawej komory. Klinicznie zator objawia się jako ostra niewydolność krążenia z niewydolnością oddechową i sinicą. Zapobieganie polega na skróceniu do minimum okresu otwarcia cewnika przy zmianie zestawu do przetoczeń, zakładaniu zacisku na cewnik centralny przed rozłączeniem linii oraz maksymalnym zabezpieczeniu wszystkich połączeń przed przypadkowym rozłączeniem.

Problemem często prowadzącym do konieczności usunięcia cewnika jest zablokowanie światła przez czop włóknisty, uniemożliwiający podaż płynu. W takim przypadku przed usunięciem zablokowanego cewnika wskazane jest wykonanie próby udrożnienia go za pomocą urokinazy. Cewnik wypełnia się roztworem zawierającym 5000 j. urokinazy w 2 ml wody destylowanej i pozostawia na okres 2 godzin. Po tym czasie cewnik przepłukuje się roztworem fizjologicznym NaCl, zazwyczaj z powodzeniom (43).

Zastosowanie cewnika sylikonowego, który nie wywołuje zakrzepów w naczyniu, oraz urządzeń nieprzerwanie dozujących płyn zapobiega powstaniu tego powikłania. W przypadku konieczności okresowego przerwania infuzji cewnik należy wypełnić heparyną rozpuszczoną w roztworze fizjologicznym NaCl, która zapobiega powstaniu zakrzepu.